Statua Wolności

Statua Wolności, właściwie Wolność opromieniająca świat – posąg na wyspie Liberty Island u ujścia rzeki Hudson do Oceanu Atlantyckiego w regionie metropolitalnym Nowego Jorku. Nieoficjalny symbol wolności, Nowego Jorku i Stanów Zjednoczonych.
Przedstawia postać kobiecą trzymającą w prawej dłoni pochodnię, a w lewej tablicę, na której umieszczona jest data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone.

Shannon zeszła z pokładu promu, stając w cieniu ogromnego pomnika. Obok niej stanęła grupka japońskich turystów, robiących sobie ze statuą zdjęcie. I to właśnie oni przypomnieli jej o celu wyprawy pod prezent od Francuzów dla jej kochanego kraju. Była w Nowym Jorku od dłuższego czasu, a jeszcze nigdy nie miała okazji cyknąć sobie fotki z prawdziwą Statuą Wolności. A to przecież tak jakby przeprowadzić się do Niemiec i nie mieć za sąsiadów Kauliców.
Dziewczyna rozejrzała się, nim zaczęła szukać odpowiedniego miejsca by cyknąć sobie fotę.

To nie może się tak skończyć, przeszło mu tylko to przez myśl, kiedy do jego laboratorium zbliżali się alianci. Dźwięk ciężkich butów, pokrzykiwania w tym języku, którego szczerze nienawidził, rozkazy. Byli coraz bliżej, a on sam nie miał dokąd uciekać. Jego cenne notatki, inne rzeczy. Wszystko było tutaj, wszystko mogło trafić w niepowołane ręce. Zerknął przez ramię na drzwi, zanim szybko podpalił wszystko. Nie mógł pozwolić aby ktoś pozyskał jego wiedzę, aby ktoś ją wykorzystał. Patrzył przez chwilę jak wszystko zmienia się w ogień, w gryzący szarawy dym. Ktoś wywazyl drzwi, chwilę później poczuł jak jeden pocisk wbija się w jego ramię, sprawiając że automatycznie poruszył się szybko, mijając wrogów. Biegł, czując tylko huczenie krwi w uszach, świst powietrza i widząc rozmazany obraz. Nawet nie wiedział kiedy przebił barierę czasu i przestrzeni, ladujac w zupełnie obcym miejscu. Miejscu pełnym ludzi.
Podniósł wzrok na statuę wolności. Nowy Jork, to musiał być Nowy Jork.
Oparł się o nią, dotykając swoje ramię z którego nadal sączyła się krew. Przez podróż w czasie był zmęczony, nie mógł się też regenerować. Mial tylko nadzieję, że osoby które pragnęły dostać jego głowę, nie przyjdą tutaj za nim. Nie potrzebował więcej problemów przynajmniej na razie.

Już w miarę udawało złapać jej dół Statuy Wolności i próbowała przybrać odpowiednią pozę, gdy nagle za nią stało się coś dziwnego, a po chwili w kadrze pojawił się nieznajomy mężczyzna. Ranny mężczyzna w dziwnym stroju. Niewiele myśląc zaraz odwróciła się w jego stronę i szybko skróciła dzielący ich dystans, nic sobie nie robiąc z zaskoczenia pozostałych turystów.
- Przepraszam, co się stało? - spytała, marszcząc brwi i z troską patrząc na ranne ramię. To nie wyglądało dobrze, wyjęła komunikator aby wezwać TARCZĘ, ponieważ niecodziennie spotyka się ludzi znikąd pojawiających się w kadrze telefonu.
- Czy mogę jakoś pomóc? - mówiła łagodnie, ale ten człowiek napawał ją niepokojem.